فرمت فایل : word (قابل ویرایش) تعداد صفحات : 8 صفحه

مقدمه:

پيچيدگي‌ تحولات‌ و متغيرهاي‌ انساني‌ و غيرمنتظره‌ بودن‌ عوامل‌ محيطي‌ واقتصاد جهاني‌ تاثيرگذار بر فعاليت‌هاي‌ كشاورزي‌ از يكسو و اهميت‌ راهبردي‌ امنيت‌ غذايي‌ و مقابله‌ با فقر از سوي‌ ديگر«توسعه‌ كشاورزي‌» را با چالش‌هاي‌ عميق‌ و گسترده‌اي‌ روبه‌رو كرده‌ است‌. روند فزاينده‌ جهاني‌شدن‌ تجارت‌ محصولات‌ كشاورزي‌ و رقابت‌ گسترده‌ در اين‌زمينه‌ كه‌ چارچوب‌ معادلات‌ بازار را دگرگون‌ ساخته‌ است‌، تمامي‌ اجزاي‌ «صنعت‌ كشاورزي‌» را دستخوش‌ تحولات‌ اساسي‌ و ساختاري‌ خواهد كرد. تاثير عوامل‌ زيست‌محيطي‌ و تغييرات‌آب‌ و هوايي‌ نيز كه‌ تحولات‌ اساسي‌ را در كشاورزي‌ ايجاد كرده‌اند، در آينده‌ نزديك‌ به‌ طورحتم‌ بيش‌ترين‌ تأثير مخرب‌ خود را بر فعاليت‌هاي‌ كشاورزي‌ خواهد گذاشت‌. با عنايت‌ به‌دو مؤلفه‌ فوق‌الذكر، در دهه‌ آينده‌ سياست‌گذاران‌ و پژوهشگران‌ عرصه‌ كشاورزي‌، به‌ رغم‌عدم‌ آمادگي‌، با چالش‌هاي‌ فزاينده‌ و غيرقابل‌ پيش‌بيني‌ روبه‌رو خواهند شد، فن‌آوري‌هاي‌ ارتباطات‌ و اطلاعات‌ (information communication technologies)از جديدترين‌ دستاوردهاي‌ علمي‌ بشري‌اند كه‌ به‌نظر مي‌رسد توانايي‌ها و قابليت‌هاي‌ بسياري‌ را به‌ جامعه‌ انساني‌ عرضه‌ نموده‌اند و انتظارمي‌رود بتوانند در رفع‌ مشكلات‌ موجود جامعه‌ بشري‌ مفيد و موثر باشند. بسياري‌ در سراسرجهان‌ بر اين‌ عقيده‌اند كه‌ تسريع‌ و تعديل‌ در فرآيند تبادل‌ دانش‌ و اطلاعات‌ از طريق‌فن‌آوري‌هاي‌ ارتباطي‌ و اطلاعاتي‌ نقش‌ بسيار كليدي‌ در دستيابي‌ به‌ توسعه‌ منابع‌ انساني‌ و توسعه‌ پايدار ايفا خواهند نمود و جامعه‌ مبتني‌ بر دانش‌ و اطلاعات‌، به‌ عنوان‌ الگوي‌ توسعه ‌پايدار شناخته‌ مي‌شود . در آستانه‌ هزاره‌ سوم‌، هنوز توسعه‌ پايدار، امنيت‌ غذايي‌ و مسائل‌ وابسته‌ به‌ آن‌ مهم‌ترين‌چالش‌هاي‌ جهاني‌ محسوب‌ مي‌شوند كه‌ پاسخي‌ اميدواركننده‌ به‌ آن‌ها داده‌ نشده‌ است‌ و نوآوري‌هاي‌ فن‌ شناختي‌ در عرصه‌ اطلاعات‌ مي‌بايست‌ به‌كار گرفته‌ شوند تا بتوانند در اين‌عرصه‌ها نيز اثربخشي‌ و كارايي‌ مطلوب‌ داشته‌ باشند.

چالش‌هاي‌ بخش‌ كشاورزي‌:

            توسعه‌ كشاورزي‌ از مهم‌ترين‌ اولويت‌ها در برنامه‌هاي‌ توسعه‌ ملي‌ كشورهاي‌ در حال ‌توسعه‌ محسوب‌ مي‌شود. علي رغم‌ چندين‌ دهه‌ فعاليت‌هاي‌ گوناگون‌ در اين‌ زمينه‌، اختلاف‌ بين‌كشورهاي‌ در حال‌ توسعه‌ و توسعه ‌نيافته‌ به‌ جز موارد معدود، بيش‌تر شده‌ است‌. از سوي‌ ديگر،حتي‌ در درون‌ كشورهاي‌ توسعه‌يافته‌ نيز ناهمگني‌ در زمينه‌ رفاه‌ و درآمد و ابعاد گوناگون‌پيشرفت‌ وجود دارد و حاشيه‌نشيني‌ يك‌ معضل‌ اساسي‌ محسوب‌ مي‌شود. اعمال‌ سياست‌هاي‌مبتني‌ بر رشد اقتصادي‌، نوسازي‌ صنعتي‌، انتقال‌ فن‌آوري‌، تاكيد بر افزايش‌ توليد و صادرات‌منجر به‌ پيامدهاي‌ منفي‌ اقتصادي‌، اجتماعي‌ و زيست‌ محيطي‌ و به‌طوركلي‌ ناپايداري‌ بخش‌كشاورزي‌ در بسياري‌ از كشورها گرديده‌اند. رشد فزاينده‌ واردات‌ موادغذايي‌ در اغلب‌ كشورهاي‌ جهان‌ سوم‌ ابعادي‌ نگران‌كننده‌ پيدا كرده‌ است‌. با مطالعه‌ اين‌ شرايط عمده‌ترين ‌چالش‌هايي‌ را مطرح‌ مي‌سازيم‌ كه‌ بخش‌ كشاورزي‌ را در حال‌ حاضر و در آينده‌ تحت‌ تاثير قرار مي‌دهند: